Πόνος στα οπίσθια άκρα σκύλου και γάτας
Ο πόνος στα οπίσθια άκρα σκύλου και γάτας είναι από τα πιο συχνά κλινικά ευρήματα κατά την εξέταση στο ιατρείο. Σκοπός αυτού του άρθρου είναι μία συνοπτική αναφορά των συχνότερων παθολογικών καταστάσεων που μπορούν να προκαλέσουν πόνο στα οπίσθια άκρα, καθώς και συμβουλές για την αντιμετώπισή του.
Επιδημιολογικά, ο πόνος στα οπίσθια άκρα εμφανίζεται τόσο στο σκύλο, όσο και στη γάτα, τόσο σε νεαρά όσο και σε ενήλικα και υπερήλικα ζώα.
Το πιο συχνό αίτιο που προκαλεί πόνο στα οπίσθια άκρα είναι ο τραυματισμός από ξένο σώμα. Άγανα, πέτρες, χαλίκια είναι πολύ συχνά υπεύθυνα.
Όσον αφορά τα υπόλοιπα αίτια, αυτά θα μπορούσαν να κατηγοριοποιηθούν ως εξής:
– Τραυματισμοί
– Ανατομικές δυσλειτουργίες
– Ηλικιακές διαταραχές
– Νοσήματα εσωτερικής παθολογίας
Πιο συγκεκριμένα:
1. Ως τραυματισμούς μπορούμε να αναφέρουμε καταστάσεις που προκαλούνται από θλάσεις, μωλωπισμούς ή από λύσεις συνεχείας του δέρματος , καθ όλο το μήκος του άκρου.
2. Στις ανατομικές δυσλειτουργίες μπορούμε να κατατάξουμε όλα τα κατάγματα, εξαρθρήματα ισχίου – επιγονατίδος, δυσπλασίες ισχίου.
3. Στις ηλιακές διαταραχές μπορούμε να συμπεριλάβουμε όλες τις οστεοαρθρίτιδες που εμφανίζονται με το πέρας της ηλικίας.
4. Τέλος στα νοσήματα εσωτερικής παθολογίας μπορούμε να αναφέρουμε παθολογιικές καταστάσεις που επηρεάζουν και την ακεραιότητα της λειτουργίας των οπισθίων άκρων όπως αυτοάνοσα νοσήματα, ερλιχίωση, λεϊσμανίωση, αναιμίες κ.α.
Διάγνωση
Θα πρέπει να υπάρχει εκτίμηση τόσο από τον κηδεμόνα, όσο και από τον κτηνίατρο.
Κηδεμόνας:
Ο πόνος στα οπίσθια άκρα μπορεί να εκδηλωθεί από μία μικρή δυσκολία στη βάδιση μέχρι την πλήρη λειτουργική αδυναμία στήριξης των άκρων. Ο κηδεμόνας θα πρέπει να απευθυνθεί άμεσα στον κτηνίατρό του, μόλις διαπιστώσει την παραμικρή διαφοροποίηση της κινητικότητας των οπισθίων άκρων.
Κτηνίατρος:
Αρχικά πρέπει να εκτιμηθεί το μέγεθος της βλάβης με τη βάδιση του ζώου, χωρίς καμία υποστήριξη. Ακολούθως, δίχως ηρέμηση-αναισθησία πραγματοποιείται πλήρης ορθοπαιδικός έλεγχος. ΣΕ ΑΥΤΟ ΤΟ ΣΗΜΕΙΟ ΕΞΑΚΡΙΒΩΝΕΤΑΙ ΤΟ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟ ΠΟΣΟΣΤΟ ΤΩΝ ΑΙΤΙΩΝ ΠΟΥ ΠΡΟΚΑΛΕΙ ΤΟΝ ΠΟΝΟ. Εάν είναι έντονα τα φαινόμενα συστήνεται ηρέμηση-αναισθησία και κλινική εκτίμηση. Τέλος, για την πληρέστερη διερεύνηση επιβάλλεται ο πλήρης αιματολογικός-βιοχημικός έλεγχος, για να αποκλειστούν συνυπάρχοντα νοσήματα. Απεικονιστικά μπορούμε να ελέγξουμε σε μεγαλύτερο βάθος τυχόν αλλοιώσεις, επιβεβαιώνοντας και κάποιες αρχικές εκτιμήσεις μας.
Θεραπεία
Το θεραπευτικό πρωτόκολλο που ακολουθείται σχετίζεται, όπως γίνεται εύκολα κατανοητό με το είδος των αλλοιώσεων που προκαλούν τον πόνο. Σημαντικό για τους κηδεμόνες είναι ο περιορισμός της κινητικής δραστηριότητας του κατοικιδίου μέχρι την προσκόμιση στον κτηνίατρο.
Πρόγνωση:
Η πρόγνωση εξαρτάται σαφώς από τον αιτιολογικό παράγοντα. Όμως, όσο γρηγορότερα προσκομιστεί το κατοικίδιο, τόσο ευνοϊκότερη είναι η πρόγνωση.